Nowa dyrektywa ws. wody przeznaczonej do spożycia
Shimadzu i Biotage wychodzą naprzeciw nowym wymaganiom stawianym wodociągom. Nowa dyrektywa ws. wody przeznaczonej do spożycia powoli wchodzi w życie, a do 2022 r. państwa członkowskie otrzymają wykazy substancji i związków mogących występować w wodzie kranowej, których wpływ na zdrowie ludzkie budzi obawy społeczne lub naukowe. Shimadzu i Biotage posiadają gotowe rozwiązania analityczne zarówno do badania zawartości metali ciężkich, mikroplastiku, pestycydów, PFOS i PFOA, jak również związków zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego.
Nowa dyrektywa stanowi odpowiedź na inicjatywę obywatelską „Right2Water” na rzecz poprawy dostępu wszystkich Europejczyków do bezpiecznej wody pitnej. Inicjatywa ta została wsparta podpisami ponad 1,8 mln osób. Zmianę dyrektywy uzasadnia się podając najczęściej trzy cele:
- dostosowanie przepisów do nowych wyzwań poprzez aktualizację listy parametrów jakościowych oraz tzw. listy obserwacyjnej
- wdrożenie podejścia WHO do planów bezpieczeństwa wody
- zwiększenie przejrzystości usług wodnych.
Dyrektywa 2020/2184 w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia zawiera nowe wytyczne, które uaktualniają normy jakości wody pitnej oraz przewidują efektywne kosztowo i oparte na analizie ryzyka podejście do monitorowania jakości wody, jak również wdrożenie nowych technologii uzdatniania wody, np. zastąpienie dezynfekcji chemicznej, dezynfekcją promieniami ultrafioletowymi. Ich wprowadzenie wymaga ostrożności, a państwa członkowskie mają dwa lata na podjęcie środków niezbędnych do ich wykonania. Spełnienie wymagań nowej dyrektywy w sektorze gospodarki wodno-ściekowej będzie się wiązało z kolejnymi inwestycjami, ale również z możliwością ich dofinasowania ze środków unijnych*. Będzie to możliwe w oparciu o krajowy plan finansowy, przygotowywany przez Ministerstwo Infrastruktury w ramach opracowania programu inwestycyjnego w zakresie poprawy jakości i ograniczenia strat wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.
Słabością nowej dyrektywy jest brak jednolitych definicji, które są podstawą niektórych obowiązków. Może to zapewnić państwom członkowskim większą elastyczność w procesie wdrażania, niemniej wymienia ona nowe parametry zalecane wcześniej przez WHO.
Zaleca się uwzględnienie chloranów (ClO3) i chlorynów (ClO2) jako nowych parametrów i określenie dla obu wartości poziomie 0,25 mg/l, co stanowi wartość około 3 razy niższą niż proponowana przez WHO. Obydwa związki są zazwyczaj produktami ubocznymi dezynfekcji z wykorzystaniem podchlorynu.
Jeśli chodzi o związki perfluorowane, perfluorooktanosulfonian (PFOS) powinien mieć wartości 0,4 μg/l, a kwas perfluorooktanowy (PFOA) wartość 4 μg/l. Perfluoroheksanowy kwas sulfonowy i jego sole (PFHxS) zostały dodane do listy kandydackiej REACH substancji stanowiących bardzo duże zagrożenie w dniu 7 lipca 2017 r. jako „substancja bardzo trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji” zgodnie z art. 57 lit. e) rozporządzenia REACH. Proponuje się uregulowanie grupy PFAS zgodnej z definicją OECD60 oraz wartości 0,1 μg/l w odniesieniu do pojedynczych PFAS i 0,5 μg/l w odniesieniu do grupy PFAS łącznie.
W nowej dyrektywie wspomina się również o związkach zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego. Zaproponowane przez WHO trzy reprezentatywne związki z tej grupy oraz wartości odniesienia są następujące*:
- beta-estradiol: 0,001 μg/l
- nonylfenol: 0,3 μg/l
- bisfenol A: 0,01 μg/l.
*Na podstawie materiałów zamieszczonych na stronie Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie: https://apgw.gov.pl oraz dokumentu Dyrektywy 2020/2184.
Zapraszamy do zapoznania się z notą aplikacyjną:
Bezpośrednia analiza PFOS i PFOA w wodzie z kranu.
